Melgert Dale

HET VERHAAL ACHTER DE BEELDEN

MEL DALE
Mel (Melgert) Dale is in 1925 geboren als zoon van een zadelmaker in Stad aan ‘t Haringvliet op het Zuidhollandse eiland Goeree-Overflakkee. Hij heeft diverse opleidingen in leerbewerking gevolgd, waarna hij net als zijn grootvader en vader zadelmaker werd. Door de ontwikkelingen in de agrarische sector (‘de tractoren kwamen, de paarden gingen’) is zijn werkterrein langzamerhand verschoven naar de schoenenwereld. Hij werd dan ook schoenmaker, een professie die hij heeft uitgeoefend tot aan zijn dood.

In de jaren vijftig is hij voor drie jaar in voormalig Nederlands Indië geweest waar hij mee heeft moeten werken aan de politionele acties. Deze periode heeft veel indruk op hem gemaakt, met name de ellende die hij daar gezien heeft.
Daarnaast heeft hij aan zijn verblijf in het tegenwoordige Indonesië dierbare vriendschappen overgehouden. Na zijn verblijf in Nederlands Indië heeft hij, terug in Stad aan ‘t Haringvliet, de zorg voor zijn ouders op zich genomen tot aan hun overlijden.

MEL'S BEELDEN
Begin jaren zeventig werd hij gegrepen door de beeldkunst. Zijn eerste beeld maakte hij naar aanleiding van een afbeelding van een duizenden jaren oud beeldje.
Mel: ‘Ik dacht toen: waarom zou ik zoiets niet kunnen maken; dat moet kunnen, vond ik. En toen ben ik begonnen. Eerst wat mislukkingen, maar daarna ging het.’

Waarom hij destijds gekozen heeft voor beelden: ‘Ach, je zou het scheppingsdrang kunnen noemen, maar ik hou niet van die mooie woorden, ik wilde bezig zijn’.

In de loop van de jaren heeft hij volop geëxperimenteerd met materialen, en heeft hij een speciaal procédé ontworpen. Een procédé dat ontelbare mogelijkheden heeft. Zijn beelden kunnen bijvoorbeeld op een klein oppervlak steunen op een voet, terwijl de rest van de uitgebeelde figuur voorover kan hangen. Ook zijn ze vrijwel onbreekbaar.
Zijn eerste beelden zijn gemaakt van wat ijzerdraadjes, watten die met lijm en een hardmaker bewerkt worden en tenslotte omwonden met nylon verbandgaas.
Mel: ‘Ik had geen klei en dan ga je zoeken en dat is eigenlijk veel leuker. Dan moet je zelf iets vinden. Daar heb je meer plezier van’.
Uiteindelijk maakte hij zijn beelden van een PVC-pasta vermengd met een componentenlijm. Deze brengt hij aan op een metalen frame. Het materiaal hardt snel, waarna het gekleurd kan worden.
Het liefst zou hij bronzen afgietsels laten maken, maar hiervoor zijn de kosten hoog. Gelukkig is Mel! art support in 1999 een actie gestart om Mel's beelden in brons te gieten. Van 13 verschillende beelden zijn sindsdien 61 van zijn beelden in brons verkocht!

De laatste jaren maakte Mel meer en meer beelden van zijn eigen basis-materiaal: Het leer.

In zijn rol als amateur-kunstenaar heeft Mel in 1987 deelgenomen aan een wedstrijd-tentoonstelling voor vrije-tijds kunstenaars. Tijdens deze wedstrijd won hij niet alleen de prijs van de vakjury maar ook de publieksprijs. Daarnaast heeft hij op een blauwe maandag nog les gegeven aan geïnteresseerde beginnelingen.

In 1997 heeft Mel! art support voor Mel een foto- en beeldenexpositie georganiseerd in zijn schoenmakerszaak in Stad aan 't Haringvliet.

BEELDEN IN ACTIE
Opvallend aan zijn beelden is dat ze allemaal ‘bezig’ zijn.
Mel: ‘Ik probeer er leven en beweging in te brengen. Daar gaat het om’.
Vaak zijn de beelden uit zijn fantasie ontstaan. ‘Ik zie wat en dan denk ik: dat wil ik maken, zoals een kind dat touwtje springt. Een boer op het land. Een oud mannetje van het dorp. Zijn buurvrouw bezig met zemen van haar ramen. Schommelende kinderen.
Een enkele keer gebruik ik ook foto’s, maar er zijn er zo weinig waar echt beweging in zit.’

Ook herinneringen van vroeger zijn in beelden omgezet, spelletjes die hij zelf als kind vroeger deed. ‘Dat gebeurt allemaal niet meer. Ik vind het zo jammer dat de mensen tot zo weinig dingen komen. En ook de kinderen. Zij hebben nog wel fantasie, maar het wordt allemaal kapot gemaakt. Ik ben niet tegen televisie, maar alles wordt je voorgeschoteld. Vroeger had je een boek en kon je er zelf bij fantaseren hoe alles er uitzag. Dat is er niet meer bij. Jammer. Het belangrijkste vind ik, dat een beeld leeft. Dat er beweging in zit. Beweging is net zo karakteristiek voor een mens als bijvoorbeeld het hoofd. Aan zijn gang herken je iemand. En ik zie die beweging misschien extra goed.’

Ter gelegenheid van Mel's vijfenzeventigste verjaardag heeft Mel! art support op 4 maart 2000 een door hem gemaakt groot beeld in brons laten gieten, en onthuld.

EEN TIJDPERK AFGESLOTEN
Mel is op 14 november 2004 plotseling overleden. Daarmee is een einde gekomen aan de uitingen van een creatief en relativerend mens. Mel laat ons gelukkig veel mooie beelden en herinneringen na.
Twee van de spreuken die je hem kon horen zeggen zijn typerend voor zijn levenswijze:

'De mooiste creatie is de illusie';
waarmee hij alles in het leven relativeerde, ook zijn eigen creaties en zijn eigen creatie.

'De warmste woorden krijg je als je koud bent';
bij Mel's afscheid zijn hem inderdaad warme woorden toegesproken.
Gastenboek Geef je reaktie!